W większości poradników
dotyczących samorozwoju i osiągania celów stanowią jedną z podstawowych metod
pracy. Na czym polegają? Zazwyczaj na powtarzaniu pozytywnych twierdzeń na
temat własnej osoby, co ma prowadzić do identyfikacji z ich treścią.
No, ale czy
są skuteczne?
Grupa amerykańskich badaczy
przeprowadziła serię eksperymentów, w których sprawdzano skuteczność afirmacji.
Szczegółowo badano jak efektywne jest stosowanie afirmacji w przypadku osób o
niskiej i wysokiej samoocenie. W
pierwszej części eksperymentu badanych podzielono losowo na 2 grupy:
eksperymentalną i kontrolną. Wcześniej wszystkim zmierzono poziom samooceny. Zadaniem
uczestników obu grup było zapisywanie swoich aktualnych myśli. Uczestników
grupy eksperymentalnej poproszono dodatkowo by co 15 sekund powtarzali w
myślach stwierdzenie: „Jestem sympatyczną osobą.” Następnie mierzono nastrój
badanych. Jakie były wyniki? Osobom o niskiej samoocenie, powtarzanie
pozytywnych afirmacji, pogarszało nastrój, nie miało natomiast wpływu na
nastrój osób o wysokiej samoocenie. Kiedy w drugiej części eksperymentu
pozwolono uczestnikom na kwestionowanie prawdziwości afirmacji, negatywny
nastrój osób o niskiej samoocenie poprawiał się.
Jakie wyciągnięto wnioski?
Afirmacje są nieskuteczne w
przypadku osób o wysoko rozwiniętej cesze [nad którą pracujemy], a są wręcz
szkodliwe w przypadku osób o nisko rozwiniętej cesze. Powtarzanie przez osobę
pewną siebie „ Jestem pewna siebie” nie ma większego sensu, po co pracować nad
cechą, którą ma się dobrze rozwiniętą. Z kolei osoba nieśmiała, lękliwa,
powtarzając powyższe stwierdzenie będzie czuć się gorzej ponieważ uświadamiać
sobie będzie rozdźwięk pomiędzy tym co jest [ Ja realne] a tym co mogłoby być [
Ja idealne]. To bardzo frustrujące.
Zatem…czy stosować afirmacje?
Opisany eksperyment z pozoru
wydaje się być przeprowadzony prawidłowo. Pamiętajmy jednak, że prawidłowo
przeprowadzone badanie [ zgodnie z metodologią badań] powinno dbać nie tylko o należyte
postawienie problemu [Czy afirmację są skuteczne?] i przygotowanie metody oraz
narzędzia badawczego [ tu zaprojektowany eksperyment] czy odpowiedni dobór
grupy badawczej [losowy!], lecz także istotne są założenia jakie przyjmujemy
podejmując się badań, paradygmat w obrębie, którego prowadzić będziemy nasze
dociekania.
Bardzo charakterystyczne
jest współcześnie to, że próbując badać zjawiska natury psychicznej [czy wręcz
duchowej], ulotne, nierzadko trudne do obserwacji przyjmuje się pozytywistyczną
metodologię badań i tkwiące za nią założenia, że wszystko możemy dostrzec
zmysłowo i zbadać, liczyć i mierzyć, powtórzyć w określonych różnymi
parametrami warunkach itd. i potem okazuje się, że jeśli takiego zjawiska [np.
jasnowidzenia] nie uda się powtórzyć czy wywołać w kontrolowanych warunkach tzn.,
że… nie istnieje [sic!]. Nie próbuje się natomiast stworzyć innej metodologii
badań dostosowanej do badania zjawisk tak subtelnych i delikatnych.
Co jest więc nie tak z
powyższym eksperymentem?
A no to…, że stosowanie
afirmacji nie polega na BEZMYŚLNYM, MECHANICZNYM klepaniu twierdzeń na swój
temat, tym bardziej nie w sytuacji stresowej [ badanie], gdy jesteśmy oceniani
przez innych, pod presją czasu itd.. ponieważ likwiduje to wszystkie ważne i śmiem
twierdzić konieczne, do tego by afirmację były skuteczne, czynniki np.. stan
relaksu, spokój, bezpieczeństwo itp.
Jak więc prawidłowo stosować
afirmacje?
1. NASTAWIENIE. Jeśli z góry
zakładasz, że afirmowanie nie ma sensu, nie korzystaj z tej metody.
2. RELAKS. Zadbaj o spokojną,
bezpieczna atmosferę, wyciszenie. Powtarzanie afirmacji w sytuacji gdy jesteśmy mocno zrelaksowani, w trakcie
medytacji, gdy mózg pracuje na falach alfa jest najskuteczniejsze, ponieważ świadomy
umysł jest wówczas najmniej aktywny a podświadomy najbardziej chłonny. „Senna” świadomość
nie podważa wówczas prawdziwości afirmowanych twierdzeń.
3. PRAWIDŁOWE SFORMUŁOWANIE. Afirmacje formułuj pozytywnie, w pierwszej
osobie w czasie teraźniejszym. Jeśli w czasie afirmowania odczuwasz dyskomfort,
masz poczucie samookłamywania się, to zamiast mówić „Jestem bogaty [ cierpliwym,
interesującym rozmówcą itp.] ” powtarzaj „ Z każdą godziną, z każdą minutą
staję się coraz bogatszy [ cierpliwy, interesujący itd.] lub „Otwieram się na
bogactwo” Tak zbudowane twierdzenia świadomości łatwiej zaakceptować.
4. SYNERGIA. Istotą stosowania
afirmacji jest doprowadzenie do stanu spójności pomiędzy tym co wypowiadamy a
naszym stanem wewnętrznym. Dla przykładu jeśli pracujemy z afirmacją „Jestem
bogaty” to pierwszym krokiem jest odczucie wszystkimi swoimi zmysłami jak to
jest być bogatym, jak i co się wówczas myśli, jak czuje, jak zachowuje. Wizja
jaką stworzysz ma doprowadzić do takiego odczuwania wewnętrznego jakby zmiana się
już dokonała. Wówczas stosowanie afirmacji sformułowanych w czasie teraźniejszym
nie wzbudzi wewnętrznej sprzeczności. I przyniesie rewelacyjne efekty.
5. DZIAŁANIE, nawet
symboliczne pomoże utrzymać w umyśle i w emocjach pożądany stan. Wybieraj się do
sklepów, które odwiedzałbyś będąc bogatym, noś w portfelu więcej gotówki, wyobrażaj
sobie za każdym razem co możesz kupić za te pieniądze itd.
6. FORMA. Wybierz taką jaka
najbardziej Ci pasuje, możesz połączyć kilka dla większego efektu i celem
zaangażowania wielu zmysłów. Zapisuj afirmacje, powtarzaj je na głos lub w
myślach, przyklej karteczki w różnych miejscach w domu, stwórz obraz na pulpit
komputera, nagraj mp3 i je odsłuchuj, rysuj, maluj…
…i realizuj świat o jakim marzysz :)))
